“…Hiçbir parti kötülerin partisi olmak için yola çıkmaz. Ama bütün kötülerin toplandığı bir parti vardır her ülkede. O partiler büyüdükçe… Kötülük sıradanlaşır… Kötülük sıradanlaştıkça ahlak kuralı haline gelir… Son aşamada… Kötülerin ahlaksızlığı, iyilerin ahlakını bastırır…”

ABİDİN YAĞMUR

Klasik laflar var…

Mesela…

“Bu işin partisi yok!”

***

Ben durup düşünürüm senelerdir:

“Kötülüğün partisi var mı?”

Yanıtı kendi kendime veririm:

“Yok tabi. Bu işin partisi olur mu?”

Öyleyse niye kötüler hep aynı partilerden olur?

O zaman şöyle derim:

“Kötülüğün partisi olmaz. Ama kötülerin toplandığı parti olur.”

***

Dünyanın dört bir yanına bakın, ülkelere, uluslara…

Kedileri kim öldürür?

Köpekleri kim zehirler?

Çocuklara kim tecavüz eder?

Kadınlara kim işkence eder?

Kadınlara kim tecavüz eder?

Kadınlara cinsel saldırıları kim yapar?

Yoksulların emeğini kim sömürür?

Yoksulların ekmeğine kim göz koyar?

Dişi için fili, kürkü için foku, tüyü için kuşu kim öldürür?

Hakkını arayanı, adalet arayanı şehir meydanında kim döver?

Bir linç olsa kimler karışır o linçe?

Renginden dolayı insanları kim öldürür?

Dilinden, dininden dolayı kim keser insanları?

***

“O dinden, bu etnik kökenden, bu mezhepten insanlar yapar bunları” diye yanıt veremeyiz bu sorulara.

Ama her ülkede kötülerin toplandığı – partileri şıp diye buluruz.

Tanırız onları.

Kötülüğün partisi olmaz. Ama kötülerin toplandığı parti olur.

Biliriz onları…

***

İtalya’da, Lazio diye bir kulüp var.

Faşist lider Mussolini’nin kurduğu desteklediği söylenir.

O kulüple ilgili şöyle derler İtalyanlar:

“Her Laziolu faşist değildir. Ama her faşist Lazioludur.”

Hiçbir parti kötülerin partisi olmak için yola çıkmaz.

Ama bütün kötülerin toplandığı bir parti vardır her ülkede.

O partiler büyüdükçe…

Kötülük sıradanlaşır…

Kötülük sıradanlaştıkça ahlak kuralı haline gelir…

Son aşamada…

Kötülerin ahlaksızlığı, iyilerin ahlakını bastırır.

***

Dünyanın da, Türkiye’nin de yaşadığı budur…